សហជីពនៅតែព្រួយបារម្ភពីការបន្តរំលោភសិទ្ធិពលករ ខណៈក្រសួងការងារអួតពីប្រាក់ចំណូលពលករបញ្ជូនមកពីក្រៅប្រទេស
ប្រភព៖ វិទ្យុអាស៊ីសេរី
រសួងការងារនិងបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈបង្ហាញមោទនភាពថា ក្នុងឆ្នាំ២០២៣ ក្រុមពលករកម្ពុជា ជាង ១លាន៣សែននាក់ ដែលកំពុងធ្វើការនៅក្រៅប្រទេស មិនត្រឹមតែបានផ្ញើប្រាក់ចំនួន ២ពាន់ ៩រយលានដុល្លារ មកឱ្យគ្រួសារនៅស្រុកកំណើតប៉ុណ្ណោះទេ គឺពលករទាំងនោះក៏នឹងទទួលបានជំនាញបច្ចេកទេស សម្រាប់យកមកជួយអភិវឌ្ឍន៍សង្គមជាតិ នៅពេលវិលត្រឡប់មកផ្ទះវិញទៀតផង។ ក៏ប៉ុន្តែក្រុមសហជីពកម្មករ មិនបានត្រេកអរលើមោទនភាពដូចមន្ត្រីរបស់រដ្ឋាភិបាលបានលើកឡើងនោះទេ គឺពួកគេបានសំដែងការព្រួយបារម្ភទៅវិញ។
ក្រុមសហជីពបានជំរុញឱ្យរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ជាពិសេសក្រសួងការងារនិងបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈ គួរតែបង្កើនប្រសិទ្ធិភាពផ្លូវច្បាប់ជាមួយបណ្ដាប្រទេសនានា ដើម្បីការពារពលករខ្មែរដែលទៅធ្វើការនៅក្រៅប្រទេស កុំឱ្យមានការកេងប្រវ័ញ្ចនិងការជួញដូរកម្លាំងពលកម្ម ប្រសើរជាងការដែលបង្ហាញតែពីប្រាក់ចំណូលរបស់ពលករទាំងនោះ។
ប្រធានសហភាពការងារកម្ពុជា លោក អាត់ ធន់ ថ្លែងប្រាប់វិទ្យុអាស៊ីសេរីថាការបង្ហាញពីប្រាក់កម្រៃ របស់ពលករខ្មែរដែលទៅធ្វើការក្រៅប្រទេស ចំនួនជាង២ពាន់៩រយលានដុល្លារអាមេរិក សម្រាប់ឆ្នាំ២០២៣ គឺមិនមែនជាភាពដែលគួរឱ្យត្រេកអរទេ បើពិនិត្យទៅលើបញ្ហាជាច្រើនដែលពលករខ្មែរ កំពុងប្រឈមនៅតាមកន្លែងការងារនានានោះ។
លោក អាត់ ធន់ មានប្រសាសន៍ទៀតថាបច្ចុប្បន្ន ពលករខ្មែរនៅក្រៅប្រទេសជាច្រើននាក់ កំពុងតែប្រឈមនិងបញ្ហាដូចជាត្រូវគេបង្ខំឱ្យធ្វើការធ្ងន់ធ្ងរ និងពេលខ្លះកម្មករខ្លួនឯងត្រូវបង្ខំចិត្តធ្វើការដោយសារតែ គ្មានជម្រើសបណ្ដាលឱ្យប៉ះពាល់សុខភាព ធ្លាក់ខ្លួនឈឺ ពិការនិងអ្នកខ្លះទៀតក្លាយជាអ្នកប្រើប្រាស់គ្រឿងញៀន បណ្ដាលឱ្យបាត់បង់ស្មារតីនិងស្លាប់ខ្លួនជាដើម។
លោក អាត់ ធន់៖ «របាយការណ៍ដែលខ្ញុំបានធ្វើការរយៈពេល៤-១០ឆ្នាំមកនេះខ្ញុំបានចុះទៅផ្ទាល់នៅប្រទេសថៃនៅកូរ៉េខាងត្បូងឃើញថាពលករខ្មែរមានបញ្ហាជាច្រើន។សូមឱ្យរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាចុះអនុស្សរណៈឬក៏ចុះកិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយរដ្ឋាភិបាលប្រទេសទាំងនោះដើម្បីធានាថាពលករខ្មែរដែលទៅធ្វើការដោយមិនមានការកេងប្រវ័ញ្ចកម្លាំងពលកម្មឬក៏គ្មានការបង្ខំ។កន្លងមកដូចជានៅម៉ាឡេស៊ីគឺមានការរំលោភសិទ្ធិខ្លាំងហើយនៅប្រទេសថៃក៏មានការរំលោភសិទ្ធិពលករខ្លាំងដែរដូចជាជួញដូរគ្នានៅតាមទូកនេសាទជាដើម»។
ជាមួយគ្នានេះ អ្នកវិភាគបញ្ហាសង្គម លោក មាស នី មានប្រសាសន៍ថាការទទួលបានប្រាក់ខែច្រើនពីការងារក្រៅប្រទេសគឺជារឿងមួយល្អ សម្រាប់ពិភពលោកបច្ចុប្បន្នដែលត្រូវការប្រកួតប្រជែងសមត្ថភាពជំនាញនិងធនធានមនុស្ស។ ក៏ប៉ុន្តែអ្វីដែលលោកចង់ឃើញគឺរដ្ឋាភិបាលត្រូវតែគិតគូរពីយុទ្ធសាស្ត្រ ក្នុងការបង្កើតការងារថ្មីសម្រាប់ទទួលពលករជំនាញដែលវិលត្រឡប់មកប្រទេសវិញ។
លោក មាស នី៖«ក្នុងលក្ខខណ្ឌមួយទៀតរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាពិសេសក្រសួងការងារនិងបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈ ក៏ត្រូវតែត្រៀមលក្ខណៈជាយុទ្ធសាស្ត្រដើម្បីចាំទទួលពលករដែលនឹងវិលត្រឡប់មកប្រទេសវិញថាតើពួកគាត់នឹងត្រូវនាំយកជំនាញដែលចេះពីប្រទេសគេមកប្រើប្រាស់យ៉ាងម៉េចនៅក្នុងស្រុកដើម្បីបម្រើផលប្រយោជន៍និងការអភិវឌ្ឍន៍នៅក្នុងប្រទេស?ឱ្យមានប្រសិទ្ធិភាពក្នុងការងារចិញ្ចឹមជីវិតរបស់ពួកគាត់បន្តទៅទៀត ។មិនមែនឱ្យគេទៅហើយដល់ពេលគ្នាត្រឡប់មកវិញយើងព្រលែងចោលអ្នកណា រស់យ៉ាងម៉េចកើត ក៏រស់ទៅចំណែកឯលុយក៏អស់ដែរមិនដឹងរកអ្វីបានតទៅទៀតគឺ រស់នៅវេទនាគឺវាក៏មិនល្អដែរ សម្រាប់ការអភិវឌ្ឍស្រុកទេសទាំងមូលនោះ»។
ការលើកឡើងរបស់សហជីពកម្មករ និងអ្នកវិភាគសង្គមដូចនេះ បន្ទាប់ពីក្រសួងការងារនិងបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈ បានបង្ហាញរបាយការណ៍ជាមួយនិងមោទនភាពថា កាលពីឆ្នាំ២០២៣កន្លងទៅ ពលករខ្មែរដែលធ្វើការនៅក្រៅប្រទេសចំនួនជាង ១លាន ៣សែននាក់ បានផ្ញើប្រាក់ចំនួន ២ពាន់ ៩រយលានដុល្លារអាមេរិកមកឱ្យក្រុមគ្រួសារនៅក្នុងប្រទេស។
វិទ្យុអាស៊ីសេរី មិនអាចសុំការអធិប្បាយពីអ្នកនាំពាក្យក្រសួងការងារនិងបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈលោក កត្តា អ៊ន ជុំវិញរបាយការណ៍នេះបាននៅឡើយ នៅថ្ងៃទី១០ខែកុម្ភៈ ដោយសារតែលោកមិនទទួលទូរស័ព្ទ។
ក៏ប៉ុន្តែទីភ្នាក់ងារសារព័ត៌មានចិនស៊ីនហួរ (Xinhua) បានដកស្រង់សំដីរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការងារនិងបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈ លោក ហេង សួ មកចុះផ្សាយកាលពីថ្ងៃទី៨ខែកុម្ភៈថា ពលករខ្មែរដែលកំពុងធ្វើការនៅក្រៅប្រទេស គឺទទួលបានប្រាក់កម្រៃប្រសើរដូចជានៅប្រទេសថៃ (Thailand) និងម៉ាឡេស៊ី (Malaysia) ទទួលបាន ក្នុងកម្រិតអប្បបរមាពី ៣០០ ទៅ ៤០០ ដុល្លារ។ ចំណែកអ្នកធ្វើការនៅកូរ៉េខាងត្បូងនិងជប៉ុន អាចទទួលបានប្រាក់ឈ្នួលពី ១.៤០០ ទៅ ១.៥០០ ដុល្លារក្នុងមួយខែៗ។
បើទោះបីជាយ៉ាងណា សហជីព ការពារសិទ្ធិនិងផលប្រយោជន៍របស់កម្មករ នៅមិនទាន់ចាត់ទុកថា កម្រិតប្រាក់ឈ្នួលនោះ ជាមោទនភាព ដែលគួរឱ្យត្រេកអរឡើយ បើសម្លឹងមើលទៅលើបញ្ហាជាច្រើនដែលប្រទេសកម្ពុជា ក៏ដូចជាពលករកំពុងតែប្រឈមមុខ។
អនុប្រធានសហជីពសេរីកម្មករនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា អ្នកស្រី សាយ សុខនី បានកត់សំគាល់ថា ក្នុងរយៈពេល៥-៦ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ អត្រានៃការផ្ទេរប្រាក់ពីបរទេសចូលមកកម្ពុជាគឺមានចំនួនច្រើន។មានន័យថាបច្ចុប្បន្នមានពលរដ្ឋកម្ពុជាកាន់តែច្រើនឡើងៗកំពុងចំណាកស្រុកចោលគ្រួសារនិងកូនៗ ដើម្បីស្វែងរកកម្រៃមកចិញ្ចឹមក្រពះនិងដោះបំណុល។
អ្នកស្រីសាយ សុខនី មិនបានបង្ហាញមោទនភាព ចំពោះទឹកប្រាក់ដែលពលករខ្មែររកបាននៅក្រៅប្រទេសទេ ក៏ប៉ុន្តែអ្នកស្រី សំដែងក្ដីព្រួយបារម្ភលើបញ្ហាជាច្រើនទៅវិញ។
លោកស្រី សាយ សុខនី៖ «ចំពោះសហជីពមានការព្រួយបារម្ភមិនត្រេកអរទេ។ចំណុចត្រេកអរមានតែមួយទេគឺនៅពេលដែលពលករកំពុងធ្លាក់នៅក្នុងជ្រោះអត់ឃ្លាននិងបំណុល បានលុយដែលទៅធ្វើការនៅក្រៅប្រទេសនោះផ្ញើមកឪពុកម្ដាយឱ្យសងបំណុលគេ។ឱកាសមួយទៀតគឺពលករបានទៅពង្រីកជំនាញនិងចំណេះដឹង ប៉ុន្តែចំពោះសហជីពមើលឃើញថាភាពអវិជ្ជមានច្រើនជាងភាពវិជ្ជមាន។អវិជ្ជមានគឺថាកម្លាំងពលកម្មរបស់ជាតិបាត់បង់ ពីព្រោះកម្លាំងពលកម្មរបស់ជាតិមិនមែនសម្រាប់បម្រើប្រទេសផ្សេងទេ គឺយើងខាតបង់ធំធេងណាស់ប្រសិនបើយើងគិតពីការបាត់កម្លាំងសម្រាប់បម្រើឱ្យសេដ្ឋកិច្ចជាតិ»។
ទាក់ទងរឿងនេះដែរ នាយកប្រតិបត្តិអង្គការសង់ត្រាល់ លោក មឿន តុលា ក៏ធ្លាប់បានបង្ហាញការព្រួយបារម្ភទៅលើ ការកេងប្រវ័ញ្ចនិងការជួញដូរកម្លាំងពលកម្ម របស់ពលករខ្មែរ ដែលចេញទៅធ្វើការនៅក្រៅប្រទេសដែរ។លោក មឿន តុលា មានប្រសាសន៍ថាមានពលករខ្មែរខ្លះ ដែលក្រុមហ៊ុនឯកជននាំទៅធ្វើការនៅប្រទេសនាតំបន់អារ៉ាប់និងចិនជាដើមត្រូវបានគេជួញដូរ។
លោក មឿន តុលា៖ «រដ្ឋមានគោលនយោបាយឱ្យជ្រើសរើសនិងបញ្ជូនពលករទៅក្រៅប្រទេសហើយដោយសារតែគោលនយោបាយឬមួយក៏ការអនុវត្តន៍ច្បាប់នៅទន់ខ្សោយ វាធ្វើឱ្យក្រុមហ៊ុនឯកជនដែលមានឱកាសជ្រើសរើសនិងបញ្ជូនពលករហ្នឹងដាក់ពលករឱ្យស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពមួយជាទាសករសម័យថ្មី។ធ្វើការដោយសងបំណុលគេ ធ្វើការដោយអត់បានប្រាក់ខែគ្រប់គ្រាន់ឬក៏អត់បានប្រាក់ខែទាំងស្រុងឬក៏ធ្វើការនៅក្នុងសម្ពោធមួយមិនអាចធ្វើដំណើរទៅណាបានដោយសារតែគេដកលិខិតឆ្លងដែនជាដើម។អាហ្នឹងក៏គេចាត់ទុកថាជាការជួញដូរហើយ»។
របាយការណ៍របស់ក្រសួងការងារនិងបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈដែលបានបង្ហាញនៅក្នុងពេលបិទកិច្ចប្រជុំប្រចាំឆ្នាំឱ្យដឹងថាបច្ចុប្បន្ននេះមានពលករខ្មែរចំនួនជាង ១លាន៣ សែននាក់កំពុងធ្វើការនៅក្រៅប្រទេស។ ពលករទាំងនោះ កំពុងធ្វើការនៅប្រទេសថៃ (Thailand) ប្រទេសកូរ៉េខាងត្បូង (South Korea) ប្រទេសម៉ាឡេស៊ី (Malaysia) ប្រទេសជប៉ុន (Japan) ប្រទេសសិង្ហបុរី (Singapore) ប្រទេសចិន (China’s Hong Kong) និងប្រទេសអារ៉ាប៊ីសាអ៊ូឌីត (Saudi Arabia)៕
